Krankzinnige kinderverhalen

Vorige week vond de eerste krokusstage voor de kinderen van het personeel van De Munt plaats. Deze week stond helemaal in het teken van Orfeo & Majnun en de kinderen werken aan een voorstelling voor 30 juni. Deze stage heeft een dubbele betekenis: enerzijds de kinderen een leuke tijd bezorgen en ze laten participeren aan het project. Anderzijds het project ook intern bekend maken. Een project als Orfeo & Majnun is een première voor De Munt en daarom moet het niet enkel naar het grote publiek toe aan bekendheid winnen, maar ook intern.

Gedurende deze stage, dompelt onze storyteller Cosima de kinderen helemaal onder in de wereld van Orfeo & Majnun, schaduwtheater, ritme en muziek. De leidraad van deze week is het Kamishibaï theater. Cosima vertelt de verhalen op een manier die alleen zij dat kan aan de hand van deze techniek en laat ook de kinderen experimenteren met schaduwen, licht en verhalen vertellen. Op het einde van de week zullen de kinderen uiteindelijk hun eigen versie van Orfeo & Majnun aan hun ouders en later aan de buitenwereld verkondigen.

Elke dag beginnen we met een ‘wensspel’, iedereen heeft per dag recht op één wens en mag dan met muntstukken gooien om te zien of deze wens al dan niet uit zal komen. Dit is niet enkel een fantastische ijsbreker, het helpt de kinderen te dromen en naar dingen verlangen. Dit spel is ook een oefening op fantasie en helpt de kinderen om zelf verhalen te vertellen.

Om op het einde van de week aan een eigen verhaal te komen, zijn er eerst een paar tussenstappen nodig. Eerst maken ze bijvoorbeeld zelf personages aan de hand van hun eigen naam. De techniek is eenvoudig: ze vouwen een blad in twee, schrijven hun naam aan de onderkant, knippen deze uit en vouwen het blad opnieuw open. Zo heeft iedereen op een heel simpele manier meteen een gepersonaliseerd personage. Nadien stelt iedereen zichzelf aan de hand van zijn personage voor in het mini theater.

Gedurende de week komt Omid langs om samen met de kinderen te zingen. Naar aanleiding hiervan, maken ze samen met Cosima zelf maracassen, vervaardigd uit hout en biercapsules. Hiermee kunnen ze experimenteren met klanken en ritme. Wanneer iemand begint te zingen en de kinderen begeleiden met hun maracassen is het effect adembenemend mooi.

Hun eigen verhaal zullen ze uiteindelijk vertellen aan de hand van schaduwtheater. Hiervoor krijgen ze de kans te experimenteren achter een doek met licht. Ze mogen dansen, een scène neerzetten, ze maken foto’s van zichzelf achter het doek en vermaken zich hiermee. Sommigen zijn wat terughoudend en stappen gewoon langst het doek, anderen gaan volledig uit hun dak en placeren een vrolijke gekke dans.

Ieder kind mag tenslotte een verhaal tekenen in twaalf prentjes. Met al deze afzonderlijke verhalen, gaan ze uiteindelijk één gemeenschappelijk verhaal vormen. Dit levert grappige resultaten op, gezien de verhalen erg uiteenlopend zijn. Het eindresultaat zijn twee grote verhalen dat voor de kinderen zelf coherent en begrijpelijk zijn, voor buitenstaanders iets minder. Enerzijds vallen Zombies die uit een miniwereld komen, een voetbalelftal aan en een groep helden moet de wereld afreizen om de mensheid te redden van de zombies. Anderzijds zit een meisje vast in een grot bewaakt door een wreed monster en zal een visser haar bevrijden. Deze week resulteert in een show voor de ouders, waar ze deze beide verhalen met veel passie vertellen.

Benieuwd of de helden de wereld hebben kunnen redden van dreiging van de zombies? En of de visser het meisje uit de klauwen van het monster heeft kunnen bevrijden? 30 Juni kan je de verhalen bewonderen!

#orfeiandmajnun

#orfeomajnun